top of page
Casino Constanta
Het begon allemaal met een houten constructie in 1880, gebouwd ter amusement van de bevolking van Constanta en de daar vertoevende toeristen. In het toenmalige gebouw kon genoten worden van dans, performance en andere voorstellingen. Het gebouw bleek een succes maar tot overmaat van ramp verwoestte een fikse storm in 1891 het gebouw volledig.
Twee jaren later werd besloten tot een herbouw maar dat met een sterkere, stenen constructie.
De plaats van het nieuwe gebouw werd bijna op exact dezelfde plaats gebouwd.
De buitenkant anno 2016
Het proces van de nieuwbouw ging niet zonder slag of stoot, de plannen waren groots maar door een gewijzigde politieke samenstelling lag de bouw tijdelijk stil en er ontstond een toenemende mate van kritiek op de bouw. Lokale media berichtten 'een gigant opfleuren met allerlei opsmuk' en werd opgeroepen tot 'belemmering en blokkering van zulk gedrocht'. Ook vele mensen betitelden de nieuwbouw als 'een doorn in het oog'. De kritiek kwam mede doordat het gebouw werd gezien als een inbreuk op de Roemeense stijl met haar asymmetrie en overdreven architectuur.
Bron: http://sometimes-interesting.com/2016/07/06/romanian-treasure-cazinoul-din-constanta/ ''Het casino rond 1930''
Ondanks alle kritiek vond er toch de inauguratie plaats op 15 augustus 1910, nadat de werken waren afgerond die in 1907 waren gestart; Het gebouw bleek toch een groot succes en de boulevard waar het gebouw lag groeide uit tot een internationaal uithangbordje.
Mensen genoten opnieuw van de cultuur in het gebouw waar nu ook een casino in werd gevestigd.
Het gebouw werd luxueus ingericht met kroonluchters, details en andere pracht en praal om de mensen te imponeren en het ongelijk te bewijzen van eerdere kritiek.
De inkomhal van het casino, ooit zo luxe; nu bedekt met uitwerpselen
Aan de gouden tijden kwam een eind toen de Tweede Wereldoorlog zijn intrede deed.
Het luxueuze gebouw werd gebruikt als militair ziekenhuis en werd bovendien gebruikt als strategische plek.
Het gebouw kwam er niet ongeschonden uit, het werd namelijk beschadigd door een luchtaanval.
Na de zwarte periode van oorlog werd het gebouw hersteld en vestigde zich opnieuw een casino plus restaurant in het gebouw. Uiteindelijk verloor het in 1990 definitief alle functies en kwam het in verval.
Bron: http://sometimes-interesting.com/2016/07/06/romanian-treasure-cazinoul-din-constanta/ ''Het casino is ingericht als hospitaal''
Bron: http://sometimes-interesting.com/2016/07/06/romanian-treasure-cazinoul-din-constanta/ ''De inkomhal van het casino''
Een oude speelhal in het casino
De balzaal vanaf het toneel gezien met aardig wat verval De kroonluchter is slechts een tijdelijke rustplaats voor duiven
Drie tot vijf miljoen euro is er nodig om het casino in eer te herstellen.
De pracht en historie zal het in ieder geval nooit verliezen, bij binnenkomst stond ik nog steeds versteld van de architectuur en details wat het gebouw te bieden heeft. De permanente bewaking op het gebouw moet verdere verloedering tegengaan.
Slechts enkele katten en duiven glippen er langs om zich te bekronen tot vaste bezoekers.
Bezoekers van 'de verloren parel aan de Zwarte zee'.
De parel die wacht op een investeerder.
Hier is goed te zien dat het gebouw in slechte staat verkeerd
Het trappenhuis, de eyecatcher van de inkomhal Verlaten, maar niet overleden
_______________________
Chateau Noisy
Het Chateau Noisy, ook wel Miranda of gewoonweg Chateau de Celles genoemd is een verlaten kasteel in de Belgische provincie Namur.
De bouw van het kasteel begon in 1866 maar pas 41 jaren later, te weten in 1907, afgerond.
Het neogotische gebouw was typerend in die tijd voor Belgie.
De bouw van het kasteel begon allemaal bij de familie Liedekerke-Beaufort, die in het nabijgelegen Kasteel Veves woonden. Op een gegeven moment gaven zij de opdracht voor de bouw van het huidige kasteel.
Donkere wolken pakken zich samen boven het kasteel
De familie Liedekerke-Beaufort, in het bijzonder de kleinzoon van de graaf van kasteel Veves, instrueerde architect Edward Milner het plan.
Na de bouw diende het dus als woonresidentie maar daar kwam na de Tweede wereldoorlog verandering in. Het kasteel, dat in de oorlog al werd gebruikt als 'vakantieverblijf' voor jonge kinderen, werd na de oolog door de toenmalige graaf verlaten. De NMBS ( Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen ) nam het kasteel onder handen en besliste samen met de vertrokken graaf een invulling van de bestemming.
Bron:https://www.davidbakerphotography.com/projects/residential/the-history-of-chateau-de-noisy-chateau-miranda-belgium ''in glorietijd''
Het besluit stond vast, de bestemming die het had in de oorlog bleef gehandhaafd; het bleef een vakantieverblijf voor jeugdigen, bovendien kwamen er ook schoolgroepen in het gebouw.
Het prachtige terrein, de toren van 56 meter hoogte en gebouwen met een oppervlakte van 1140 m2, werden uiteindelijk in 1991 definitief verlaten.
De entreehal vanaf links gezien, het plafond komt al naar beneden
Voor mij was dit een speciale ervaring, dit was namelijk de eerste locatie ooit die ik bezocht. Ofwel de plaats waar ik 'verliefd' ben geworden op deze tak van de fotografie. Inmiddels ben ik drie maal terug geweest en het is echt een schande dat zulke gebouwen aan hun lot worden overgelaten.
Een lot dat in het teken staat van achterlaten, diep in de bossen een eenzame en pijnlijke dood sterven waar alleen de sterren nog meekijken.
God zij dank dat er nog een handjevol mensen zijn die kasteel nooit zullen vergeten, Urban Explorers.
Bron: https://www.davidbakerphotography.com/projects/residential/the-history-of-chateau-de-noisy-chateau-miranda-belgium ''entree van rechts''
Stel je eens voor dat hier gekookt werd voor de aanwezige jeugdigen Een uniek bad, je moet over een gat van 8m diepte lopen om hier te komen
_______________________
Amtsgericht
Het voormalige staats- en rechtbankgebouw in de binnenstad Düsseldorf gebouwd tussen 1913 en 1923 op basis van ontwerpen van Felix Dean heeft lang dienst gedaan als justitiepaleis en stadshuis.
Het kolossale gebouw heeft tussen de jaren 1950 en 1960 nogmaals uitgebreid ten behoeve van de, in het gebouw gevestigde, rechtbank.
Het gebouw werd dusdanig groot dat er een oppervlakte van ruim 18.000 m2 werd bereikt, en dat voor een gebouw in de binnenstad de bloeiende 'Ruhrstad' Düsseldorf.
De statige entree, bijna een aparte categorie van 'magistratuur'
Boven de ingang pronken zes personificaties en de ingang, die iets wegheeft van een tempel, heeft een robuuste uitstraling wat het gebouw uniek maakt. Het verloor echter in 2010 zijn functie maar werd vrij snel opgekocht door vastgoed Frankonia die ongeveer 80% van het terrein heeft afgebroken om er luxe appartementen te bouwen die uiteindelijk zullen samenvlechten met de oorspronkelijke ingang van het gebouw.
Binnenkomen gaf weinig problemen, tegen de werkmannen een ''Gutentag'' en snel doorlopen.
Bron: http://www.bilderbuch-duesseldorf.de/Alben/11851 ''ingang 1935''
bottom of page